[sg_popup id=1258]
executive interview
spotlight
“ตลาด” ผูกพันกับคนไทยเรามาช้านาน เพราะความสำคัญของตลาดนั้นมีมากมายหลายมิติ ครอบคลุมทั้งเรื่องประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม เศรษฐกิจ สังคม ชุมชน การท่องเที่ยว ไปจนถึงนวัตกรรมและเทคโนโลยี ด้วยเหตุนี้ ตลาดจึงเป็นส่วนหนึ่งในวิถีชีวิตเราชนิดแยกขาดจากกันไม่ได้
สมัยสุโขทัย-อยุธยา เรียกตลาดว่า “ป่า”
หลักฐานทางประวัติศาสตร์สมัยสุโขทัย ปรากฏข้อความในจารึกว่า “เบื้องตีนนอนสุโขทัยนี้ มีตลาดปสาน มีพระอจนะ มีปราสาท มีป่าหมากพร้าว มีป่าหมากลาง มีไร่นา มีถิ่นฐาน มีบ้านใหญ่บ้านเล็ก”
ในสมัยกรุงศรีอยุธยาก็ยังเรียกตลาดว่าป่า เช่น ป่าตะกั่ว ขายลูกแหและสิ่งที่ทำมาจากตะกั่ว ป่าผ้าไหม ขายผ้าไหม ป่าสังคโลก ขายถ้วยชามสังคโลก ป่าฟูก ขายที่นอนหมอนมุ้ง ป่ามะพร้าว ก็ขายมะพร้าว เป็นต้น สะท้อนให้เห็นว่าตลาดอยู่คู่กับคนไทยมานานหลายร้อยปีแล้ว
ต่อมาในยุคต้นกรุงรัตนโกสินทร์มีการขุดคูคลองรอบพระนครหลายแห่ง ทางหนึ่งเพื่อป้องกันภัยจากผู้รุกราน อีกทางก็เพื่อใช้เป็นเส้นทางสัญจรไปมาหาสู่และการค้าขาย จนกลายเป็น “ตลาดน้ำ” แหล่งซื้อขาย แลกเปลี่ยนสินค้าสำคัญๆหลายพื้นที่ เช่น ย่านบางประกอก ท่าเตียน คลองมหานาค...
